Sonia Delaunay (1870-1943)
Όταν πηγαίνω σε κάποιο μουσείο,στέκομαι μπροστά από κάποιον
πίνακα και μετά λέω ότι δεν μπορώ να αναπτύξω κάποια σχέση
με αυτόν τον πίνακα,τότε έχω εκφράσει εντελώς ελεύθερα το
γούστο μου.Από τη στιγμή όμως που η ίδια ως παρατηρητής θα
έλεγα ότι επειδή εμένα δε μου αρέσει αυτός ο πίνακας ,
αυτή δεν είναι τέχνη,θα ήμουν στενόμυαλη.
Τότε το γούστο θα μετατρεπόταν σε προκατάληψη.Επίσης μπορώ
να αποκοιμηθώ στον Μότσαρτ.Αυτό αποτελεί δικαίωμά μου,όταν
όμως μετά λέω οτι επειδή αποκοιμιέμαι με τον Μότσαρτ,
ο άνθρωπος δεν μπορούσε να συνθέσει ,αυτό είναι μονόπλευρο.
Το γούστο είναι ελεύθερο, η προκατάληψη θα έπρεπε να είναι
κλειδωμένη.Το γούστο και η προκατάληψη μπορούν να βρίσκονται
πολύ κοντά μεταξύ τους, αλλά είναι εχθρικά μεταξύ τους
αδέλφια.Όμως το γούστο μπορεί να αλλάξει.
Υπάρχουν πρόοδοι στη δημοκρατία, υπάρχουν πρόοδοι στην
τεχνολογία.Μπορεί κανείς να μιλήσει για προόδους στην τέχνη
στη μουσική?Εγώ δεν το πιστεύω,αφού κανείς δεν πρόκειται
να τα κάνει καλύτερα από τον Μπάχ,είναι αδύνατον να τον
αντιγράψουν.Άλλωστε το έχει κάνει ο ίδιος. Το ίδιο ισχύει
και για τον Βέρντι.Κανείς δεν μπορείνα κάνει Βέρντι καλύτερα
από τον ίδιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου