Παρασκευή 10 Ιουλίου 2009

"Sonetos de amor"


























Antes de amarte,amor,nada era mio:

vacile por las calles y las cosas:

nada contaba ni tenia nombre:

el mundo era del aire que esperaba.



Yo conoci salones cenicientos,

tuneles habitados por la luna,

hangares crueles que se despedian,

preguntas que insistian en la arena.



Todo estaba vacio muerto y mudo,

caido abandonado y decaido,

todo era inalienablemente ajeno,



todo era de los otros y de nadie,

hasta quella tu belleza y tu pobreza

llenaron el otoηo de regalos


Pablo Nerouda

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009

"Πρέπει να ' ναι ασυνήθιστο..."


Πρέπει να ’ναι ασυνήθιστο…




















Καθόλου δε με συγκινεί ο στόμφος της ωδής
Και δε με γοητεύει η έξαρση της ελεγείας.
Κατά τη γνώμη μου το παν στους στίχους πρέπει να ’ναι ασυνήθιστο,
Σαν αρμονία της κακοφωνίας.

Θα εκπλαγείτε σα’ γνωρίσετε μες από ποια σκουπίδια
Οι στίχοι μεγαλώνουν δίχως συστολή.
Όπως ραδίκι κίτρινο κάτ’ απ’ το φράχτη,
Σαν κολλιτσίδα στρογγυλή που ενοχλεί.

Κραυγή οργής και δυνατή οσμή της πίσσας,
Μούχλα είτε ξερόφυλλο που πέφτει χάμου…
Και να ο στίχος αντηχεί και σφριγηλός, και στοργικός,
Για ευχαρίστηση δικιά σας και δικιά μου.

Anna Akhmatova
1889-1966